Meditation - Τα τσάκρα

Η λέξη «τσάκρα» είναι σανσκριτική και σημαίνει «τροχός» ή «στρόβιλος». Αναφέρεται στα επτά ενεργειακά κέντρα που αποτελούν τη συνειδητότητα, το ενεργειακό μας σύστημα. Η συνειδητότητα μας αναπαριστά ό,τι είναι εφικτό να βιώ­σουμε. Όλες οι αντιλήψεις, οι ερμηνείες των αισθητηριακών ερεθισμάτων, οι σκέψεις μας, καθώς και όλες οι εσωτερικές καταστάσεις που μπορούμε να βιώσουμε, λαμβάνουν χώρα σε αυτό που αποκαλούμε «συνειδητότητα».

Η συνειδητότητα μπορεί να χωριστεί σε επτά σφαίρες. Κάθε σφαίρα συσχετίζεται με ένα συγκεκριμένο ενεργειακό κέντρο — ένα τσάκρα. Η συνειδητότητα είναι ένα ενεργειακό σύστημα. Αποτε­λείται από ενέργειες διαφορετικών πυκνοτήτων, οι οποίες βρίσκονται σε μια κατάσταση ροής, κίνησης. Όταν η ενέρ­γεια κυκλοφορεί απρόσκοπτα, βιώνουμε την εμπειρία της ολότητας. Όταν η ενέργεια μπλοκάρεται, βιώνουμε μια κατάσταση έντασης, η οποία εκδηλώνεται με συμπτώματα. Τα τσάκρα λειτουργούν σαν αντλίες, ή βαλβίδες, που ρυθ­μίζουν τη ροή της ενέργειας σε όλο το ενεργειακό σύστημα. Έτσι, η ροή της ενέργειας καθορίζεται από την κατάσταση των τσάκρα.

Η λειτουργία των τσάκρα αντανακλά τις αποφάσεις μας σχετικά με τον τρόπο αντίδρασης μας στις προκλήσεις της ζωής. Ανοίγουμε ή κλείνουμε αυτές τις βαλβίδες όταν αποφα­σίζουμε τι θα σκεφτούμε ή τι θα αισθανθούμε, καθώς και όταν αποφασίζουμε μέσω ποιου φίλτρου θα αντιληφθούμε τον κόσμο. Ασφαλώς, το ζητούμενο είναι η ομαλή λειτουργίας βαλβίδων-όπως συμβαίνει και με τις τάπες του φλάουτου. Όταν η συνειδητότητα είναι φορτισμένη με εντάσεις εξαιτίας παρελθοντικών βιωμάτων, δυσχεραίνεται η ομαλή λειτουργία των βαλβίδων του ενεργειακού συστήματος. Οι βαλβίδες μπορεί να «κολλήσουν», να ανοιγοκλείνουν δύσκολα.Τα τσάκρα, όπως και η αύρα, είναι όψεις της συνειδητό- τητας. Τα τσάκρα είναι πιο πυκνά από την αύρα, αλλά λι­γότερο πυκνά από το φυσικό σώμα. Είναι σαν συμπαγείς ενεργειακές σφαίρες που διαπερνούν το φυσικό σώμα, όπως ένα μαγνητικό πεδίο. Κάθε τσάκρα συνδέεται με έναν ενδοκρινή αδένα, καθώς και με μια συγκεκριμένη ομάδα νεύρων, ένα νευρικό πλέγ­μα.

Όταν υπάρχει ένταση σε μια συγκεκριμένη περιοχή της συνειδητότητας, τη βιώνουμε στο τσάκρα που σχετίζεται με αυτή την περιοχή. Κατόπιν, η ένταση μεταφέρεται στον ενδοκρινή αδένα που συνδέεται με αυτό το τσάκρα. Οι εν­δοκρινείς αδένες εκκρίνουν ορμόνες, ρυθμίζοντας τη χημεία του σώματος. Συνεπώς, μια αλλαγή στη συνειδητότητα συ­νεπάγεται αλλαγή στη χημεία του σώματος, ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε στιγμής. Για παράδειγμα, αν περπατάτε σε ένα δάσος και δείτε μια αρκούδα, αυτό που θα εκλάβετε ως απειλή για τη ζωή σας θα πυροδοτήσει την έκκριση αδρεναλίνης, προετοιμά­ζοντας τον οργανισμό για την αντίδραση «μάχης ή φυγής». Οτιδήποτε αφορά στην επιβίωση συσχετίζεται με το Κόκκι­νο Τσάκρα, το οποίο καλείται επίσης «Τσάκρα της Ρίζας». Αυτό το τσάκρα συνδέεται και με τα επινεφρίδια. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι η ένταση που οφείλεται στο αίσθη­μα απειλής της ζωής μας, βιώνεται στο Κόκκινο Τσάκρα, το οποίο μεταφέρει την ένταση στα επινεφρίδια, που με τη σειρά τους αντιδρούν παράγοντας αδρεναλίνη. Η ένταση μεταφέρεται, μέσω του αντίστοιχου τσάκρα, και στο νευρικό πλέγμα που σχετίζεται με το εκάστοτε τσάκρα και, από εκεί, στα μέρη του σώματος που συνδέονται με αυτό το πλέγμα, αυτή την ομάδα νεύρων. Το Κόκκινο Τσάκρα ελέγχει τα πόδια μέσω του ιερού πλέγματος. Για το παρα­πάνω παράδειγμα (απειλή από την αρκούδα), μπορούμε να πούμε ότι η ένταση που αφορά στον ενδεχόμενο κίνδυνο για τη ζωή, μεταφέρεται στα πόδια από το Κόκκινο Τσάκρα μέσω του ιερού πλέγματος. Έτσι, τα πόδια ενεργοποιούνται, στην περίπτωση που χρειαστεί να τραπούμε σε φυγή. Οι εντάσεις στο σώμα συσχετίζονται, λοιπόν, με συγκεκριμένες εντάσεις στη συνειδητότητα. Με αυτή την έννοια, το σώμα αποτελεί ένα χάρτη της συνειδητότητας.

Ας δούμε μια σχετική άσκηση, την οποία μπορείτε να κάνετε τώρα. Φανταστείτε μια κατάσταση που σας προκαλεί ένταση (ή σας είχε προκαλέσει ένταση στο παρελθόν). Καθώς συλλογίζεστε την κατάσταση και νιώθετε ό,τι νιώθετε παρατηρήστε σε ποιο σημείο του σώματος σας βιώνετε την ένταση. Αν διαγράφατε έναν κύκλο γύρω από αυτό το σημείο, πόσο μεγάλος θα ήταν ο κύκλος; Τι χρώμα φαντάζεστε ότι θα μπορούσε να έχει αυτός ο κύκλος; Αν περιγράφατε την αίσθηση που βιώνετε μέσα σε αυτό τον κύκλο, ποιες λέ­ξεις θα χρησιμοποιούσατε; (Μπορείτε να περιγράψετε την ένταση ως αντίσταση στη ροή της ενέργειας, ως μια περιοχή στην οποία εμποδίζατε την ομαλή ροή της ενέργειας, με αποτέλεσμα αυτή να μην κυκλοφορεί σε όλο το ενεργειακό σας σύστημα.)

Αν εμποδίζετε την ομαλή ροή της ενέργειας, τότε μπορείτε και να διαλύσετε την αντίσταση, χαλαρώνοντας συνειδητά τη φορτισμένη περιοχή. Καθώς θα εξασκείστε σε αυτό ολοένα και περισσότερο, θα νιώθετε τη φορτισμένη περιο­χή να χαλαρώνει ξανά, να δέχεται ολοένα και περισσότερο τη ροή της ενέργειας, ώσπου, τελικά, θα νιώσετε «καθαροί» και δεκτικοί, θα γίνετε ένας καθαρός αγωγός για τη ροή της ενέργειας. Το σημείο στο οποίο νιώσατε την ένταση σχετίζεται άμεσα με την αιτία της έντασης. Έτσι, αν βιώσατε ένταση στο περίνεο (ανάμεσα στον πρωκτό και τα γεννητικά όργανα), αυτό οφείλεται σε ένταση στη συνειδητότητα σχετικά με ζη­τήματα ασφάλειας, επιβίωσης και εμπιστοσύνης. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτό αντικατοπτρίζει τη σχέση τους με τα χρήματα, το σπίτι και την εργασία. Αν η αντί­σταση εντοπίζεται στο κάτω τμήμα της κοιλιακής χώρας, η ένταση συνδέεται με διατροφικά ή σεξουαλικά ζητήματα. Αν εντοπίζεται στο ηλιακό πλέγμα, συνδέεται με αντιλήψεις γύρω από τη δύναμη, τον έλεγχο και την ελευθερία να είμα­στε ο εαυτός μας.

Αν εντοπίζεται στο ύψος της καρδιάς, η ένταση αφορά στις αντιλήψεις σχετικά με την αγάπη και στα ζητήματα των διαπροσωπικών σχέσεων. Αν η ένταση εντοπίζεται στο λαιμό, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν εκφράζουμε κάτι που θέλουμε να εκφράσουμε.

Αν η ένταση εντοπίζεται στο μέτωπο, οφείλεται στην αί­σθηση ότι οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται τον αληθινό εαυτό μας, αλλά εστιάζουν στο ρόλο που παίζουμε. Από την άλλη, αν η ένταση εντοπίζεται στην κορυφή του κεφαλιού, οφεί­λεται είτε σε προβλήματα με πρόσωπα ή φορείς εξουσίας είτε στο γεγονός ότι αισθανόμαστε αποσυνδεδεμένοι από κάτι με το οποίο θέλουμε να είμαστε συνδεδεμένοι ή, αντί­θετα, ότι αισθανόμαστε συνδεδεμένοι με κάτι από το οποίο θέλουμε να είμαστε αποσυνδεδεμένοι.

Αν οι παραπάνω δηλώσεις περιγράφουν με ακρίβεια τις εμπειρίες σας, τότε μπορούμε να πούμε ότι οι εντάσεις που βιώνετε συνδέονται με τα ενεργειακά κέντρα της συνειδητό-τητας - τα τσάκρα. Είχαμε πάντα την ικανότητα να αισθανό­μαστε τα μηνύματα των τσάκρα μας. Απλώς δεν διδαχτήκαμε ποτέ να ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας με αυτό τον τρόπο.

Τα τσάκρα έχουν μελετηθεί επί χιλιάδες χρόνια, κυρίως όσον αφορά στην εσωτερική σημασία τους και τις ιδιαίτερες, ασυνήθιστες καταστάσεις συνειδητότητας που αναπαριστούν. Ωστόσο, διαπιστώνουμε ότι τα μηνύματα των τσάκρα μπορούν να αποποιηθούν πρακτικά και στο πλαίσιο της καθημερινής ζωής μας. Μέσω τον σώματος μας, τα τσάκρα μάς δείχνουν βιώνουμε στο επίπεδο της αυνειδητότητάς μας.

Όταν η ένταση στη συνειδητότητα (και, συνεπώς, τσάκρα) κλιμακωθεί ή συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε διαβιβάζεται μέσω των νεύρων στις περιοχές του σώματος που ρυθμίζονται από αυτά τα νεύρα. Έτσι μπορεί να διαταραχθούν οι αντίστοιχες περιοχές του σώματος και οι λειτουργίες που ελέγχονται από αυτά τα νεύρα και τότε εμφανίζουμε συμπτώματα τα οποία αντανακλούν αυτά που κάνουμε στον εαυτό μας (σύμφωνα με την ιδέα ότι εμείς οι ίδιοι προκαλούμε κάθε σύμπτωμα).

Κάθε τσάκρα συνδέεται με ένα στοιχείο, με μια αίσθηση και με συγκεκριμένα συστήματα του σώματος. Όταν η έντα­ση κλιμακώνεται επαρκώς, εμφανίζονται συμπτώματα. Τα συ­μπτώματα μπορούν να ερμηνευτούν, ώστε να κατανοήσουμε σε ποιες περιοχές της συνειδητότητας υπάρχει ένταση, καθώς και ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν, προκειμένου το άτομο να! επιστρέψει σε μια κατάσταση ολότητας. (Ανατρέξτε στο Παράρτημα 1 - Οδηγός θεραπείας των Τσάκρα, σελ. 269.)

Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα τσάκρα είναι απλώς περιο­χές της συνειδητότητας και ότι εμείς αποφασίζουμε σε τί κατάσταση θα βρίσκονται τα τσάκρα μας. Καθώς χορεύουμε μέσα στις καταστάσεις που εμφανίζονται στη ζωή μας, αποφασίζουμε πώς θα αντιδράσουμε. Έτσι, ανοίγουμε και κλείνουμε τα τσάκρα μας, όπως ένας μουσικός χειρίζεται τις τάπες ενός φλάουτου. Προφανώς, είναι σημαντικό να μην κολλήσει καμία τάπα, αφού αυτό θα σήμαινε ότι εγκλωβιζόμαστε σε παλιά μοτίβα αντίδρασης.

Προκειμένου να αντιμετωπίζουμε συνειδητά όλες τις προκλήσεις της ζωής και να λαμβάνουμε κάθε φορά σωστές

αποφάσεις, η ενέργεια πρέπει να κυκλοφορεί ομαλά σε όλα τα τσάκρα. Μόνο τότε είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μέσα μας μια κατάσταση συ-νειδητότητας που μας επιτρέπει να βιώνουμε την εμπειρία της ολότητας και να λειτουργούμε αξιοποιώντας το δυναμι­κό μας. Μπορούμε κάλλιστα να πούμε ότι αυτή η κατάστα­ση είναι η τελειότητα. Είναι εφικτό να βιώνουμε αυτή την κατάσταση συνεχώς, μέχρις ότου ολοκληρωθεί η αποστολή μας και επιλέξουμε να αποχωρήσουμε από τη Γη. Ωστόσο, μέχρι τότε, το ζη­τούμενο είναι πόσο θα επιλέξουμε να περιμένουμε για την πραγμάτωση της τελειότητας και της αξιοποίησης του δυ­ναμικού μας, καθώς και ποια εμπειρία του εαυτού μας προτιμάμε την εμπειρία ενός εαυτού με σθένος ή ενός εαυτού με ασθένεια;

Αν μέχρι τώρα αντιμετωπίζατε προβλήματα υγείας, μπο­ρείτε να αποφασίσετε πως θα κάνετε ό,τι χρειάζεται προκει­μένου να ανακτήσετε τις ισορροπίες σας. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι όλα θεραπεύονται και ότι εσείς αποφασίζετε τι θα συμβεί στη συνειδητότητα και, κατά συνέπεια, στο σώμα σας. Πολλοί άνθρωποι που βαδίζουν στην πνευματική ατρα­πό, αναζητούν τη φώτιση. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η φώτιση δεν ισοδυναμεί με την τελειότητα. Υπάρχουν φωτι­σμένοι άνθρωποι που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προ­βλήματα υγείας. Αυτό σημαίνει ότι δεν βιώνουν τη συνειδη­τότητα, το ενεργειακό τους σύστημα, με πλήρη διαύγεια. Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που χαίρουν αρίστης υγείας, χωρίς όμως να βιώνουν την κατάοταση που είναι γνωστή ως «φώτιση». Αυτοί οι άνθρωποι απλώς κάνουν ενστικτωδώς πράγματα τα οποία τους ωφελούν.

Είναι γεγονός ότι τα τσάκρα συνδέονται με διάφορες πνευματικές πρακτικές και διεργασίες που επιταχύνουν την

προσωπική εξέλιξη. Ωστόσο, σε αυτό το βιβλίο τα τσάκρα εξετάζονται απλώς ως χάρτης της συνειδητότητας και ως εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα πλαίσια ενός θεραπευτικού συστήματος. Το ζητούμενο είναι να ανακτήσουμε τις ισορροπίες μας και να κατανοήσουμε τις διεργασίες της συνειδητότητας. Έτσι, θα διατηρούμε τις ισορροπίες μας, κατανοώντας ότι αυτή είναι η φυσική μας κατάσταση. Ορισμένοι θεωρούν ότι το κλειδί της ευτυχίας έγκειται στην αποδέσμευση από τις προσκολλήσεις. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, οφείλουμε να αποφεύγουμε τόσο την προ­σκόλληση όσο και την αποστροφή, αφού αυτές μας εμποδίζουν να ζούμε το παρόν και όσα αυτό μας προσφέρει.

Η προσκόλληση προκύπτει όταν έχουμε ανάγκη να απο­κτήσουμε κάτι. Από την άλλη, η αποστροφή -η αρνητική όψη της προσκόλλησης- προκύπτει όταν θέλουμε να απο­φύγουμε κάτι. Και τα δύο είναι μορφές προσκόλλησης και μπορούν να καταλάβουν όλη την προσοχή της συνειδητότητας σε μόνιμο βαθμό. Έτσι, η προσκόλληση και η αποστρο­φή μπορούν να αποτελέσουν μορφές εθισμού για τη συνει­δητότητα. Η προσκόλληση, πάντα παρούσα ως ένταση στο παρασκήνιο, μας εμποδίζει να βιώσουμε το παρόν, το «εδώ και τώρα». Όταν είμαστε προσκολλημένοι σε κάτι το οποίο αδυνα­τούμε να αποκτήσουμε, αισθανόμαστε άσχημα. Ο βαθμός ης αντίστασης μας δείχνει το βαθμό της προσκόλλησης, του εθισμού μας. Η προσκόλληση μπορεί να εκδηλώνεται σε οποιοδήποτε τσάκρα, και η διαρκής ένταση σε ένα τσάκρα εκφράζει είτε την ανάγκη εκτόνωσης της έντασης σε αυτο το τσάκρα μέσω της επίλυσης μιας εκκρεμότητας είτε την ανάγκη αποδέσμευσης από κάτι, προκειμένου να μπορέσουμε να απολαύσουμε το «εδώ και τώρα» της ζωής.

Η πνευματική εργασία γίνεται πάντα με γνώμονα το βαθμό εξέλιξης. Αν πηγαίνετε ακόμα στην πρώτη τάξη, το μόνο ερώτημα που μας απασχολεί είναι αν έχετε τις προδιαγρα­φές γι' αυτό το επίπεδο. Αν κάνετε μεταπτυχιακό, το μόνο που μας απασχολεί είναι αν έχετε τις προδιαγραφές γι' αυτό το επίπεδο της δια βίου μάθησης σχολής που καλείται «Ζωή».

Αν κάτι λειτουργεί ομαλά, αφήστε το στην ησυχία του. Αν κάτι δεν λειτουργεί καλά, θεραπεύστε το.