Νιότη Ι, Κυριακή -Εκλάμψεις (Arthur Rimbaud)
Οι λογισμοί παραμερίζονται, η αναπόφευκτη κάθοδος από τον ουρανό, και η επίσκεψη των αναμνήσεων κι η συνεδρία των ρυθμών κάνουν κατάληψη στην κατοικία, την κεφαλή και τη χώρα του νου.
- Ένα άλογο δραπετεύει στον προαστιακό ιππόδρομο, μέσα απ'τις καλλιέργειες και τις δενδροφυτεύσεις, διάτρητο απ'του κάρβουνου την πανούκλα. Μια δύστυχη τραγωδός, κάπου μέσα στον κόσμο, αναστενάζει μετά από κάποιες αδιανόητες εγκαταλείψεις. Οι ντεσπεράντο λιώνουν από λαχτάρα για τη θύελλα, το μεθύσι και τις πληγές. Μικρά παιδιά πνίγουν κατάρες κατά μήκος των ποταμών. -
Ας ξαναρχίσουμε τη μελέτη μες στην οχλοβοή του αδηφάγου έργου που συσπειρώνουν και ξεσηκώνουν οι μάζες.
