Λουλούδια - Εκλάμψεις (Arthur Rimbaud)
- Ουρανία Κουσκάυ
- 21. Mai 2017
- 1 Min. Lesezeit
Από ένα χρυσό σκαλοπάτι - μέσα σε μεταξωτά κορδόνια, γκρίζες γάζες πράσινα βελούδα και κρυστάλλινους δίσκους που μαυρίζουνε σαν τον μπρούτζο στον ήλιο - βλέπω το χελιδονόχορτο να ανθίζει πάνω σε τάπητα λεπτουργημένου με ασήμι, μάτια και ξέμπλεκα μαλλιά.
Κέρματα κίτρινου χρυσού σπαρμένα στον αχάτη, κολώνες από μαόνι συγκρατώντας σμαράγδινο τρούλο, δέσμες κατάλευκου ατλάζι και φίνες βέργες ρουμπινιών κυκλώνουνε το ρόδο του νερού.
Θυμίζοντας θεό με πελώρια γαλανά μάτια και κορμί από χιόνι - η θάλασσα κι ο ουρανός μαγνητίζουν στους μαρμαρένιους εξώστες το πλήθος από τα νέα και δυνατά τριαντάφυλλα.
Aktuelle Beiträge
Alle ansehenΑχ, Δικό μου Καλό! Αχ, δική μου ομορφιά! Φρικαλέα φανφάρα όπου δεν παραπαίω! Παραμυθένιο βασανιστήριο. Ζήτω φωνάζω για την ανόσια πράξη...
Αξιολύπητε αδερφέ! Πόσες φριχτές αγρύπνιες του χρωστούσα! <Δεν είχα πάρει τόσο ζεστά αυτό το εγχείρημα. Κορόιδευα την αναπηρία του. Από...
Έδωσα ένα φιλί στου θέρους την αυγή. Ακόμη τίποτε δεν σάλευε στην πρόσοψη του παλατιού. Το νερό ήτανε πεθαμένο. Οι καταυλισμοί των ίσκιων...
Comments