Για τη μικρή - Charles Bukowski
- Ουρανία Κουσκάυ
- 21. Mai 2017
- 1 Min. Lesezeit
Είναι στο κάτω πάτωμα και τραγουδά παίζοντας την κιθάρα της, νομίζω ότι είναι πιο χαρούμενη απ’ ό,τι συνήθως και χαίρομαι. κάποιες φορές το μυαλό μου γίνεται νοσηρό και είμαι σκληρός μαζί της.
ζυγίζει 50 κιλά κι έχει λεπτούς καρπούς και τα μάτια της είναι συχνά απλά θλιμμένα
κάποιες φορές οι ανάγκες μου με κάνουν εγωιστή μια δίνη πλημμυρίζει το μυαλό μου και ποτέ δεν ήμουν καλός στο να ζητώ συγνώμη
την ακούω να τραγουδά τώρα είναι πολύ αργά μες τη νύχτα κι από εδώ που βρίσκομαι βλέπω τα φώτα της πόλης και είναι γλυκά σαν ώριμα φρούτα του κήπου και το δωμάτιο αυτό είναι γαλήνιο τόσο παράξενο σαν η μαγεία να έγινε φυσιολογική
Aktuelle Beiträge
Alle ansehenΟ σάλος είναι ο θεός η τρέλα είναι ο θεός όταν ζεις μονίμως ήρεμα ζεις μονίμως το θάνατο. η αγωνία μπορεί να σκοτώσει ή η αγωνία...
Κανείς δε λυπάται που φεύγω ούτε ακόμα κι εγώ όμως θα πρέπει να υπάρξει κάποιος τροβαδούρος ή τουλάχιστον ένα ποτήρι κρασί. ενοχλεί...
Πνίξτε τους κύκνους στα βρωμόνερα, κατεδαφίστε τις πινακίδες, δοκιμάστε τα δηλητήρια, χωρίστε τις αγελάδες απ’ τους ταύρους, τα φυτά...
Comentários