Όμορφες ελληνικές λέξεις (Α-Θ) ΛΕΞΙΚΟ
Για εμένα η ελληνική γλώσσα είναι μια από τις καλύτερες γλώσσες, όχι επειδή απλά είναι η μητρική μου γλώσσα. Διότι το λεξιλόγιο της έχει άπειρες λέξεις που μπορείς να εκφράσεις τη ψυχή σου. Παρακάτω έχω φτιάξει ένα λεξικό (Α-Θ, η συνέχεια θα γίνει σε άλλο άρθρο) με λέξεις που θεωρώ εγώ αρκετά "όμορφες" και ως προς τη προφορά τους αλλά και για το νόημα τους. Κάποιες από αυτές είναι αρκετά κοινές και άλλες κάπως πιο σπάνιες. Θα έλεγα πως για το γραπτό λόγο, αυτές οι λέξεις παίζουν σημαντικό ρόλο και πάντα είναι ωραίο να μαθαίνουμε καινούριες λέξεις!
(Οι λέξεις είναι σε κατηγορίες με αλφαβητική σειρά, αλλά όχι σε κάθε κατηγορία αλφαβητικά)
-Α-
αδυσώπητος: αυτός που δε δείχνει έλεος
ατασθαλία: παραβίαση της ηθικής τάξης, του νόμου, των καθιερωμένων κανόνων προς ίδιον όφελος
ακόρεστος: αυτός που δε χορταίνει
ανιδιοτέλεια: χαρακτηριστικό του ανθρώπου του οποίου οι πράξεις δεν υπαγορεύονται από το συμφέρον ή το προσωπικό όφελος
ανδραγαθία: γενναίος
αμετροέπεια: η έλλειψη μέτρου στα λόγια
αχός: συγκεχυμένος, ακαθόριστος ή υπόκωφος ήχος
ατόπημα: η ακατάλληλη για τις περιστάσεις και συνθήκες ενέργεια
-Β-
βαβυλωνία: η κατάσταση που δημιουργείται, όταν πολλά άτομα μιλούν συγχρόνως και δυνατά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνεννοηθούν
βαθμηδόν: με συνεχή και σταθερό ρυθμό, χωρίς απότομες αυξομειώσεις
βραδύνοια: δυσκολία, αδυναμία στη νόηση, λόγω μειωμένης ικανότητας της αντίληψης ή της κρίσης
βυσσοδομώ: σχεδιάζω κρυφά κάτι κακό για κάποιον
-Γ-
γαία: αγροί, χωράφια, εκτάσεις γης που μπορούν να καλλιεργηθούν
γλίσχρος: ανεπαρκής, πενιχρός
γεραρός: αυτός που αξίζει τον σεβασμό
-Δ-
δυσώνυμος: κακόφημος δαιδαλώδης: που έχει τη μορφή δαιδάλου, λαβυρίνθου
δεκαρολογώ: κερδίζω ασήμαντα ποσά με ταπεινά και εξευτελιστικά μέσα
διαπρύσιος:αυτός που διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό.
δυσμένεια: αρνητική ή και εχθρική διάθεση εναντίον κάποιου προσώπου δεισιδαιμονία: πίστη ή αντίληψη που με ανορθολογικό τρόπο αποδίδει σε τυχαία γεγονότα, σε πράξεις ή σε αντικείμενα υπερφυσικές ιδιότητες που μπορούν δήθεν να επηρεάσουν αρνητικά την πορεία και την τύχη της ζωής του ανθρώπου
-Ε-
έαρ: η άνοιξη
ενδόμυχος: που βρίσκεται (κρυμμένος) στο βάθος της συνείδησης, της ψυχής κάποιου
εωθινός: που έχει σχέση με την αυγή, με το πρώτο φως της ημέρας
εχέγγυο: ό,τι αποτελεί εγγύηση, ό,τι δίνει τη βεβαιότητα για ένα επιθυμητό αποτέλεσμα, για μια ευνοϊκή εξέλιξη
εφιστώ: κάνω κάποιον να προσέξει κάτι, να δώσει σημασία σε κάτι
-Ζ-
ζοφερός: σκοτεινός / (μτφ.) αυτός που εμπνέει φόβο, απαισιοδοξία, μελαγχολία
ζείδωρος: που δίνει ζωή· ζωογόνος
ζην: στις λόγιες εκφράσεις τα προς το ~, τα υλικά μέσα που είναι απαραίτητα για τις βασικές ανάγκες της ζωής του ανθρώπου (τροφή, κατοικία, ενδυμασία)
-Η-
ήβη: η πρώτη νεανική ηλικία, κυρίως από την άποψη της φυσιολογίας· περίοδος που χαρακτηρίζεται από την έναρξη της ικανότητας για αναπαραγωγή και την εμφάνιση δευτερευόντων χαρακτηριστικών φύλου
ηχολαλία: ψυχοπαθολογική κατάσταση που τη χαρακτηρίζει αυτόματη επανάληψη λέξεων ή φράσεων που τις λέει κάποιος άλλος και παρατηρείται σε περιπτώσεις ατόμων με διανοητική ανεπάρκεια.
-Θ-
θυμηδία: τάση, διάθεση για γέλιο ως εκδήλωση ειρωνείας
θωριά: εξωτερική εμφάνιση, όψη, μορφή, παρουσιαστικό. Θέμιδα: 1. η αρχαία ελληνική θεά, η προσωποποίηση της έννοιας της δικαιοσύνης. 2. η δικαστική εξουσία: Ο Nαός της Θέμιδος, το κτίριο που στεγάζει τα δικαστήρια.
θρυαλλίδα: (μτφ.) αφορμή ενός γεγονότος, κυρίως καταστρεπτικού
θύραθεν: στις λόγιες εκφράσεις ~ παιδεία / φιλοσοφία, η κλασική, σε αντίθεση με την εκκλησιαστική.
θάλλω: (λογοτ.) είμαι άφθονος· αφθονώ
