Πηγές έμπνευσης
Τι απασχολεί έναν συγγραφέα αν όχι η πηγή από την οποία θα αντλήσει τις σκέψεις τις οποίες θα μεταφέρει στο χαρτί; Πληθώρα ερωτημάτων προκύπτει αλλά θα παραμείνω λιτός και περιεκτικός για οικονομία λόγου. Δεν είναι κάτι που δεν μαθαίνεται, κάτι που δεν γίνεται, δεν χρειάζεται να είναι διάσημος κάποιος για να γράψει, αρκούν τα μέσα γραφής και ένα δυνατό "θέλω".
Κύρια πηγή έμπνευσης δεν θεωρώ τίποτα, αν ακολουθώ κάποιο μοντέλο γραφής; όχι κανένα, αν βαδίζω στα χνάρια κάποιου μεγάλου γνωστού συγγραφέα ή κάποιου που θαυμάζω; όχι κανέναν. Θεωρώ σωστό να παρακινείται κάποιος από τα ίδια του τα συναισθήματα, από το περιβάλλον γύρω του, από τον τρόπο σκέψης του, από το λεξιλόγιο του, από τις ώρες που ξοδεύει για να αποτυπώσει μια μικρή σκέψη σε μια μεγάλη πρόταση ή το αντίστροφο.
Παραδείγματα; Ωραία λοιπόν, παραδείγματα. Ένας καβγάς, μετά από έναν πάρε τα συναισθήματα σου και γράψε Ο,ΤΙ νιώθεις, μια κοινωνική συναναστροφή, γύρνα σπίτι σου και γράψε την εμπειρία σου, το σεξ, μια βόλτα στο δάσος, μια ιστορική αναδρομή-ταξίδι στο χρόνο (σαν συγγραφέας μπορείς να το κάνεις), μάθε ιστορία και πήγαινε τον εαυτό σου σε εκείνα τα χρόνια, πολιτική, μια καρέκλα δίπλα σου, ένας πίνακας στον τοίχο, ένας χαρούμενος ή στεναχωρημένος φίλος σου, η ζωή σου παραλλαγμένη ή και όχι, ένα ζώο, ο ουρανός, η θάλασσα, οι αστερισμοί, οι ναυτικοί, οι πιλότοι, τα βάσανα, οι χαρές, η αγάπη, το μίσος, η νεολαία, η κοινωνία, οι δολοφονίες, οι βιασμοί, τα ατυχήματα, τα ναρκωτικά, το σκοτάδι, η μοναξιά, να συνεχίσω; Ο έρωτας ρε. Τοποθετήστε τον εαυτό σας όπου επιθυμείτε και το να γράψετε θα γίνει αναπόφευκτο.
